Ooit afgevraagd hoe om te zeggen die onmogelijke weinig citaten in het Latijn? Hier is hoe!
Stappen
- 1Begrijp dat latin niet de letter 'j' of 'w'. Bij namen als Julius, wordt de 'J' uitgesproken als de medeklinker Y: "Yule-ee-us". Dit is ook uitwisselbaar met de brief die ik, zo Julius wordt Iulius.
- 2Weet dat de meeste medeklinkers worden gezegd als in het Engels met een paar uitzonderingen:
- 'C's' harde 'als' K'-kat, doden, crud, kam.
- 'Ik' voor een klinker is een medeklinker, uitgesproken als 'Y'-yam, bah, jullie.
- 'B' voor 't' of 's' is 'P'-paars, roze, preuts.
- 'R' wordt gegooid, net als Spaans-RRRush.
- 'V' wordt gezegd als het Engels 'W'-water, knipoog, waad.
- 'S' is nooit 'z', is het altijd 's'-zingen, zuigen, slick.
- 'G' is "hard" like-greg, groot, gezellig.
- 3Gecombineerde medeklinkers kwam van de invloed van de Griekse letters:
- 'CH' van het Griekse chi maakt een 'k' klank en nooit 'ch' als in de kerk.
- 'PH' van het Griekse phi is "hard" als 'ph' u ph ziek. Nooit 'f', zoals in de filosofie.
- 'TH' van het Griekse theta is een "harde" en afzonderlijk "th'-hete house, nooit zacht als dun of de.
- Dubbele medeklinkers zoals dubbele r 'RR' of dubbel t 'TT', worden altijd uitgesproken als twee afzonderlijke brieven.
- 4Spreek klinkers als volgt:
- A-Alike
- E-Laat
- I-Lick
- O-More
- U-Foot
- 5Weet dat sommige Latijnse zelfstandige naamwoorden zijn lang, vertegenwoordigd door een macron over de klinker:
- Â-vader
- E-Mate
- Ī-Beep
- Ō-Only
- U-Boot
- 6Ken uw tweeklanken.
- De tweeklank 'ae' wordt uitgesproken als het woord oog.
- De tweeklank 'au' wordt uitgesproken als het woord ow.
- De tweeklank 'ei' wordt uitgesproken als het woord aye.
- 7Onthoud deze regel - alle klinkers worden uitgesproken, tenzij er een tweeklank.
Tips
- Veel plezier met de taal, het is prachtig.
- Vergeet niet. Latijn was ooit een taal die door Romeinse mensen gesproken. Probeer niet te laten robot klinken.
- Sommige mensen hebben verschillende ideeën over hoe Latijn gesproken zou worden. Deze verschillen komen voort uit de perioden waarop zij baseren hun Latijnse uitspraak en bronnen die uiteenlopende regels te geven. De uitspraak, woordenschat en grammatica van het Latijn is enorm veranderd over zijn tijd als een levende taal (~ 900BC aan de 1600sAD), en er waren veel regionale verschillen. De bovenstaande regels zijn "klassieke" uitspraak, dat is de manier waarop Latijns werd waarschijnlijk vóór de derde eeuw gesproken. In niet-religieuze instellingen, dit is de meest onderwezen uitspraak van het Latijn.
Waarschuwingen
- Niet aandringen op het uitspreken van elk woord met Latijnse oorsprong volgens de bovenstaande regels, wanneer een woord is in het dagelijks gebruik is aangenomen, standaard Engels uitspraken zijn geschikt.